تأثیر تمرین اختیاری چرخ دوار و عصاره آلیوم پارادوکسیوم بر سطوح پروتئین تائو مخچه موش های دیابتی القائی با آلوکسان

مقدمه: هدف از اجرای این پژوهش، بررسی 6 هفته تمرین چرخ دوار و مصرف آنتی اکسیدان آلیوم پارادوکسیوم بر سطوح پروتئین تائوی مخچه ی رت های دیابتی القا شده با آلوکسان بود. روش ها: برای این منظور 42 سر رت نر با میانگین وزن 5 ± 235 گرم به طور تصادفی به شش گروه (شاهد، تمرین، تمرین-دیابت، شاهد-دیابت، آلیوم-دیابت، تمرین-آلیوم-دیابت) تقسیم شدند. دیابتی کردن رت ها توسط آلوکسان مونوهیدرات (120 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) محلول در بافر سالین به صورت درون صفاقی انجام شد. سطوح پروتئین تائوی مخچه به روش elisa اندازه گیری شد. داده ها به روش one way anova و آزمون تعقیبی lsd تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان دهنده ی عدم تغییر سطح تائوی فسفریله ی مخچه در نتیجه ی القای دیابت بود. تمرین اختیاری در گروه دیابت-تمرین تأثیر قابل توجهی روی سطح تائو در مخچه نداشت. آلیوم پارادوکسیوم سطوح پروتئین تائوی مخچه آزمودنی های دیابتی را به صورت معنی داری افزایش داد (025/0 > p)، به طوری که مقدار آن نسبت به گروه دیابت بالاتر بود. آلیوم پارادوکسیوم در مقایسه با تمرین اختیاری (001/0 > p) و نیز نسبت به ترکیب مصرف آلیوم پارادوکسیوم با تمرین اختیاری (001/0 > p)، سطح پروتئین تائوی مخچه ی رت های دیابتی را به مقدار قابل توجهی افزایش داد، اما بین مداخله ی تمرین اختیاری و ترکیب تمرین اختیاری و آلیوم پارادوکسیوم تفاوت معنی داری مشاهده نشد (945/0 = p). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف عصاره ی آلیوم پارادوکسیوم موجب افزایش سطوح پروتئین تائوی فسفریله ی مخچه ی آزمودنی های دیابتی شد، اما تمرین اختیاری چرخ دوار به تنهایی و ترکیب تمرین اختیاری و آلیوم پارادوکسیوم موجب تغییر قابل توجه این شاخص نشد. در رابطه با آثار مثبت یا منفی ورزش اختیاری، انجام مطالعات بیشتر ضروری به نظر می رسد.